Beer Adriaanse: ʼn Kop vol stories

Foto: Burger Meyer
Skrywer: Alita Steenkamp

Hy het in ʼn huis vol boeke grootgeword, vertel Beer Adriaanse, en hy onthou hoe sy ma hom en sy twee broers gereeld na die dorp se biblioteek geneem het om ure daar deur te bring. Vandag is woorde, en die skryf van tekste en draaiboeke, ʼn onlosmaaklike deel van sy lewe, en, soos hy eenmaal in ʼn onderhoud gesê het, heeltemal verslawend.

Beer Adriaanse se loopbaan in die Suid-Afrikaanse vermaaklikheidsbedryf het ʼn hele paar interessante draaie geloop. Op skool was hy beslis nie die outjie wat altyd die kunswedstryde gedoen het en die hoofrol in die skoolkonsert vertolk het nie. Hy was eintlik ʼn skaam ou, sê hy. Nadat hy en ʼn paar vriende in graad 11 die musiekgroep Zinkplaat begin het, het hy uiteindelik op ʼn verhoog beland, en met tyd al hoe meer daarvan gehou. Die lede van Zinkplaat, waarvan hy die tromspeler was, het in 2012, na ʼn speelbeurt van tien jaar, op ʼn goeie voet uitmekaar gegaan, elk om ʼn eie loopbaan te begin. In die Zinkplaattyd, sê Beer, het hy geleer dat dit pret is om soos ʼn nar tekere te gaan terwyl mense video’s van jou maak.

Hy kry gewoonlik die rol van iemand wat jou laat lag sonder dat die karakter enigsins probeer snaaks wees, soos die liewe Corné Hanekom in Fynskrif of Thomas in Hotel. Dis juis die lomp en onbeholpe dinge wat die karakter doen, wat ʼn mens net laat lag en jou kop skud vir dié jansalie. Moet egter nie dink dat hy altyd net die ‘goofy’ rolle speel nie. Onlangs was hy die vuilbek korporaal in die omstrede rolprent Kanarie. Hy sê gelukkig was hy sy hele lewe lank in ʼn koshuis en daar was maar altyd die boelie of die doopkaptein by wie hy kon leer om hierdie karakter te word. “Ek het darem baie lekker skietgoed gehad om na die kampvuur toe te bring,” lag hy. Vir hom was die lekkerste van die hele Kanarie-ervaring om met ʼn wonderlike klomp akteurs, en die regisseur Christiaan Olwagen, saam te werk. Al was daar fliekgangers in Suid-Afrika wat dalk nie so baie van die fliek gehou het nie, het dit uitstekend in die buiteland gevaar en vir hom was dit besonder lekker om te kan sien dat eg Suid-Afrikaanse stories ook met mense in die buiteland kan praat.

“Die ding wat ons uiteindelik sal bevry, is wanneer ons besef dat ons in hierdie land ook universele stories kan vertel,” sê hy.

Tans is Beer se ligte dramareeks, Ekstra Medium, op kykNET en Showmax te sien. In hierdie heerlike reeks leer ons vir Bertie, gespeel deur Wilhelm van der Walt, ken. Die mat word onder Bertie uitgeruk wanneer sy vrou hom uit die bloute laat weet dat sy wil skei, en dan moet hy besluit of hy gaan lê of opstaan en sy lewe herontwerp. Daar is kostelike oomblikke, en ʼn uitstekende span akteurs wat Cintaine Schutte, Marvin-Lee Beukes, Llandi Beeslaar en De Klerk Oeloefse insluit.

“Ek is nogal trots op hierdie enetjie wat ek saam met Retief Scholtz geskep en skryf het,” sê Beer. “Ek was ook die regisseur van hierdie reeks. Alhoewel daar nog nie sprake van ʼn tweede seisoen is nie, het ek al klaar in my kop begin werk aan idees indien ons die kans gegun word.”

ʼn Man met ʼn kop vol stories, die is hy beslis. Hy vertel dat daar ʼn lêer op sy rekenaar is, gemerk as Die Toekoms. Hierin is daar ʼn lang lys storie-idees wat hy reeds in sy kop bymekaar gemaak het. Soms raak hy bang dat daar soveel idees is, dat hy nooit in een leeftyd by alles sal uitkom nie. Sy rekenaar se toetse raak soms ook stil en in sulke oomblikke, wanneer daar geen inspirasie is nie, sal hy met sy ma, die skrywer Wilna Adriaanse, begin gesels. Sy weet net hoe om hom te inspireer, en soms gebeur dit ook andersom. Uit haar pen het al sedert 2000 16 boeke verskyn en sy werk tans aan ʼn volgende een.

Beer lag lekker wanneer hy vertel dat hy onlangs ʼn interessante mylpaal oorgesteek het: die van ʼn pa in ʼn fliek. Daar word tans tien semilang flieks wat vyftig minute duur vir kykNET vervaardig en hy het ʼn rol in een van hierdie flieks gekry. Daarin is hy te sien as een van ʼn klomp ouers langs ʼn rugbyveld. Dis moeilik om te glo dat Beer nou al die rol van ʼn pa kan speel, maar dan lag hy en sê dat dit wil voorkom asof hy nou daardie drempel oorgesteek het. Hy het sy hare baie kort geskeer, ʼn bokbaardjie gegroei en dit het die ding gedoen.